Οι καλοί γνώστες των ελληνο – αλβανικών, είχαν πιαστεί σχεδόν απροετοίμαστοι και δυσκολεύτηκαν να διαβάσουν πριν τρεις μήνες την ένθερμη στροφή και την ανερμήνευτη από εκείνους προθυμία του Ράμα να φέρει τις σχέσεις αυτές σε επίπεδα αγνώριστα στο παρελθόν. Και τι δε διάβασαν για την ετοιμότητα του Ράμα, να λύσει χρονίζοντα
προβλήματα, σε χρόνο ρεκόρ, ενώ είχε φέρει τα πέντε τελευταία χρόνια ο ίδιος αυτές τις σχέσεις στα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών.
Ο ίδιος αλλά και τα μέσα που τον υποστηρίζουν όμως άφηνε να διαρρέει η είδηση ότι με τη νέα συμφωνία για τα θαλάσσια ύδατα η Αλβανία κερδίζει έκταση, αλλά χάνει σε επίπεδο ΑΟΖ. Ιδού στηρίχτηκε και η επίθεση που δέχτηκε από το Σαλί Μπερίσα. Μια επίθεση που δεν πτόησε το Ράμα. Διότι, με τις ειδήσεις που άφηνε να διαρρέουν, ενώ στην ουσία δεν είχε επιτευχθεί τίποτε σε τεχνικό επίπεδο, αφού ούτε είχε συζητηθεί σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, αλλού ήθελε να στείλει μήνυμα. Άλλος ήταν ο αποδέκτης.
Στη συνέχεια, ο ενθουσιασμός του Ράμα για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ατόνησε, ενώ ο ίδιος ούτε αναφέρθηκε καν σ’ αυτό το σημείο του πακέτου των λύσεων. Όλα εισήλθαν στα κανάλια της αλβανικής γραφειοκρατίας και συνδέθηκαν με την έλλειψη εξουσιοδότησης από τον Πρόεδρο Μέτα για πληρεξουσιότητα, λες και τα ανακάλυψαν εκείνη τη στιγμή. Πολλοί έτρεξαν να συνδέσουν τη μεταστροφή του Ράμα με τις συστάσεις Ερντογάν, ο οποίος τον κάλεσε στον Προεδρική έπαυλη στην Κωνσταντινούπολη και του τα έψαλλε για τα καλά. Μπορεί το σενάριο αυτό να έχει λογική βάση όσον αφορά την επέκταση της υφαλοκρηπίδας από το 6 στα 12 ναυτικά μίλια, για τα οποία η Τουρκία φοβάται τη δημιουργία προηγούμενου, αλλά μένει ανεξήγητο ακόμη σήμερα το θέμα της ΑΟΖ, για το οποίο η τουρκική πλευρά θα μπορούσε να έκανε και τα τραβά τα μάτια.
Πηγές του Ταχυδρόμου από το πρωθυπουργικό περιβάλλον δίνουν μια τελείως διαφορετική ερμηνεία σχετικά με τη σημερινή απροθυμία του Ράμα για την οριοθέτηση της ΑΟζ. Και δεν τη σχετίζουν καθόλου με τις συστάσεις Ερντογάν, αλλά με τις αλλαγή ηγεσίας στο αμερικανικό ΥΠΕΞ. Η προθυμία που ξαφνικά ο Ράμα επέδειξε για την οριοθέτηση της ΑΟΖ στις αρχές του έτους, έρχεται σε μια δύσκολη στιγμή για τον ίδιον όσον αφορά τη δική του θέση απέναντι στο αμερικανικό ΥΠΕΞ. Σαν να μην έφταναν οι παλιότερες δηλώσεις του κατά της εκλογής του πρόεδρου Τράμπ, το Δεκέμβριο του 2017 η Αλβανία, με επιμονή Ερντογάν και ύπουλες κινήσεις, ένωσε την ψήφο της κατά της αμερικανικής πρότασης για τον ορισμό της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα το Ισραήλ. Η κίνηση αυτή ξεσήκωσε θύελλα στο εσωτερικό της χώρας με την αντιπολίτευση να τον κατηγορεί ως αντιαμερικανό, αλλά τον έφερε σε δύσκολη θέση κι έναντι των αμερικανών, την οποία θέση δεν διευκόλυνε ακόμη ούτε η άνευ όρουσυμφωνία του να παραδεχτεί εντός αλβανικού εδάφους 3 000 μουτζαχεντίν της ιρανικής αντιπολίτευσης που του έστειλαν οι αμερικανοί. Η ομάδα που λομπάρει υπέρ Ράμα στις ΗΠΑ τον ενημέρωσε όμως ότι για το πετρελαϊκό οικόπεδο στο Ιόνιο κι ανοικτά της Κέρκυρας υπάρχει προσωπικό ενδιαφέρον του ίδιου του επικεφαλής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, του Τίλλερσον, οπότε ο Ραμα κινήθηκε άμεσα για να κλείσει αυτό το θέμα με την Ελλάδα, προσδοκώντας στη συνέχεια της εύνοιας του επικεφαλής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για την εδραίωση της θέσεως του. Αυτό διήρκησε όμως ως την ημέρα που ο Τίλλερσον παραιτήθηκε και τη θέση του πήρε ο Πομπέου. Άμεση ήταν και η μεταστροφή του Ράμα, ο οποίος έχασε τον ενθουσιασμό του κι άρχισαν πια να διαρρέουν στο κοινό ειδήσεις, όπως η χθεσινή, που λένε ότι στην αλβανική επιτροπή που συγκροτήθηκε για να διαπραγματευτεί τη συμφωνία της θάλασσας, άρχισαν οι τριβές και οι διαφωνίες.
Για όσους γνωρίζουν όμως ότι ο Ράμα στην εξωτερική πολιτική πολιτεύεται με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον να διατηρηθεί πάση θυσία στην πρωθυπουργική καρέκλα, αυτό που διαχέεται από το πρωθυπουργικό περιβάλλον του Ράμα, είναι ένα σενάριο που δεν το αγνοούν.
ΠΗΓΗ! http://tachydromos.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου